عكس پروفايل دخترونه خاص]عكس پروفايل دخترونه دلتنگي

عكس پروفايل دخترونه لاكچري نوشته

عكس پروفايل دخترونه لاكچري نوشته /گاه دلـــــــم ميگيرد ازصداقتـــــم كه نميدانم لايق كيست...
گاه دلــــــــم تنگ ميشودبراي وعــــده هايي كه ميدانستم نيست اما براي دلخوشيم كافــــي بود....
گاه دلــــــــم ميگيرد از سادگـــــي هايم....
گاه دلـــــــم ميسوزد براي وفـــــــاداري هايم...
گاه دلـــــم ميسوزد براي اشكهايم.....
گاه دلـــــــم ميگيرد از روزگــــــــــاري كه درآنم....
اين نبـــــــــــــــود آنچه درانتظارش بــــــــــــــــودم........

عاشق كه باشي!
سطر به سطرِ كتابِ درسي‌ات،
مي‌شود "شعرِ عاشقانه"...!

عكس پروفايل دخترونه لاكچري نوشته/چقدر جالب اند آدم ها ، دلت را ميشكنند ، رهايت ميكنند ، بعد از مدتي برميگردند و انگار نه انگار كه اتفاقي افتاده و دوباره از نو با همان عادت هايشان دوستي ميكنند، برميگردند نه براي اينكه به اشتباهشان پي بردند، چون ديواري كوتاه تر از شما پيدا نكرده اند..
دلتان را خوش نكنيد به اين برگشتن ها، به خدا آنها عوض نمي شوند..
مگر ميشود اينهمه زجرتان دهند و آخر مكالمه هايشان بگويند مواظب خودت باش
مواظب دلي باشيم كه به دست خودشان شكسته؟ يا مواظب قلبي كه تكه تكه اش كرده اند...
آنها فكر ميكنند سكوت شما يعني فراموش كرده ايد كه چه به روزتان آورده اند و حتي اين عقيده را دارند كه هر مسئله اي با معذرت خواهي درست مي شود...
به آنهايي كه تكليفشان با خودشان مشخص نيست دل نبنديد.

عكس پروفايل دخترونه لاكچري و خاص

هيچوقت از روى لبخند،
حالِ كسى را تشخيص ندهيد!
يك لبخندِ ساده،
در عينِ حال ميتواند
دردآور ترين حرف هارا در خودش جا بدهد!
شما نمى دانيد
بعضى از ما آدم ها چه مى كشيم
تا تمامِ بغض هايمان را
در همان لبخند خلاصه كنيم،
گاهى لبخند ها
نشانه ى شادى نيستند
بلكه حكمِ اشك هايى را دارند
كه بى صدا مى ريزد....

عكس پروفايل دخترونه لاكچري

دلم برات تنگ ميشه...
يه روزي ، يه جايي ، صداي خنده هاي يه نفر خنده هاي منو يادت مياره...
يه روزي ، يه جايي ، دلت تنگ ميشه واسه من...
مني كه هركاري ميكردم تا هرجا هستي باشم و مثل پروانه دور شمعِ بي معرفتم بگردم...
ياد من ميوفتي ، روزي كه كسي بهت بگه "دوست دارم"....
ياد من ميفتي ، اون جايي كه يه نفر زل بزنه به چشمات و با نگاهش زااااار بزنه "نرووو ، من بهت نياز دارم"
يه روزي ، يه جايي ، يه جفت چشم كه هيچ حسي توشون نيست ، چشماي عاشقِ منو يادت مياره...
ببين ، اصلاحساب گرد بودنِ زمين و اينا نيستااااا...
بحث عدالت خداست...
اون همه تصوير عشقي كه من به پات ريختم ، اگه نياد جلو چشمت ، بي انصافيه...
اون همه موندن به پاي توي رفته ، اگه نياد تو ذهنت ، بي عدالتيه...
اگه يادت نياد چجوري چشمام واسه حرف زدن با چشمات جون كندن ، به عدلِ خدا شك ميكنم.......
اگه.....
يه روزي ، يه جايي ، منويادت اومد ؛
نگو راست ميگن كه زمين گرده...
بگو "خدا عادل ترينه"

گرگ هر شب به شكار ميرفت و بي آنكه چيزي شكار كند باز ميگشت...
‏ﺷﺒﯽ ﮔــــﺮگ را ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺩﯾﺪﻡ...
ﺑﺎ ﻻﺷﻪ ﯾﮏ ﺁﻫﻮ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻠﻪ ﺁمد!
ﮔﺮﮒﻫﺎﯼ ﮔﻠﻪ ﺷﺎﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﮑﺎﺭ ﺍو.
ﭘﺮﺳﯿﺪند ﭼﺮﺍ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﮔــــــــﺮﮒ؟!!
ﮔﻔﺖ: شبي در ﺳﯿﺎﻫﯽ بيابان ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ؛ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺭﺑﻮد!
هر شب به خواست پايم كه نه، به تمناي دلم ميرفتم تا تماشايش كنم...
امشب محو او بودم كه ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺻﺪﺍﯼ ﺳﮕﺎﻥ ﻭﻟﮕﺮﺩ ﺭﺍ؛
ﺩﻭﯾﺪﻡ…
ﭘﺮﯾﺪﻡ…
ﺯﯾﺮ ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺩﺭﯾﺪمش!!
آنچنان
ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻢ
كه ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ
"سهم دلم"
ﻧﺼﯿﺐ "ﺳﮕﺎﻥ ﻭﻟﮕﺮﺩ" ﺷﻮﺩ..

من كه نديده ام زني عاشق شود و جز دوست داشتن چيز ديگري به زبان بياورد..
بهتان قول مي دهم !
هيچ چيز غير از "دوستت دارم" نمي شنويد از او...
وقتي مي گويد :
چقدر موهايت خوب اصلاح شده !
يا چقدر اين لباس بهت مي آيد !
يا مثلا صبحانه نخورده از خانه بيرون نرو..
كه نهارت يخ كرد..
كه شامت آماده است..
وقتي مي گويد وقتي مريض شوي من چه خاكى به سرم كنم..
يا مثلا خسته اي بيا بنشين كمي شعر بخوانم برايت..
مرباي آلبالو پخته ام برايت..
بيا با هم چاي بخوريم..
يا حتي وقتي كه مي گويد :
ديگر نمي خواهم ببينمت..!
خسته ام كرده اي..
طاقت بودنت را ندارم...
يا وقتي مي گويد چقدر از تو دلخورم...
چقدر مي خواهم تنها باشم
حتي وقتي مي گويد ديگر دوستت ندارم..!
باور كنيد اين ها همه در زبان زن ها دوستت دارم معنا مي شود
زن ها بلد مي خواهند
مترجم مي خواهند
بايد عاشق باشي تا بفهمي شان..
بايد گوش هايت عاشق باشند، بايد كلماتش را ببلعي، در ذهن برگردان كني به زبان عاشقي.. و از نگاهت عشق بزند بيرون..
زن ها كارشان دوست داشتن است
نترسيد
بلدشان شويد
بعد مي بينيد هيچ چيز غير دوست داشتن از گلوگاه حنجره شان خارج نمي شود..

هرگز با چشم‌هاي من خودت را تماشا نكرده‌اي تا بداني چقدر زيبايي!
هرگز با گوش‌هاي من خودت را نشنيده‌اي تا بداني چه آرامشي توي صدايت ريخته!
هرگز با پاهاي من با شوق به سمتِ خودت قدم برنداشته‌اي و هرگز با دست‌هاي من دست‌ خودت را نگرفته‌اي!
تو هرگز با قلبِ من خودت را دوست نداشته‌اي و نميداني چگونه ميشود عاشقت شد و از اين عشق مُرد!
تو نميداني!
تو هيچ چيز نميداني!

بعضي ها خودشان هم نميدانند
كه با رفتنشان عصبِ احساس را در آدم ها طوري ميكُشند كه ديگر
نه دلتنگ ميشوند
نه محبت ميكنند
نه گريه ميكنند. فقط نگاه ميكنند...

دلم برايِ دختركِ درونم تنگ شده ...
دختركي كه بايك لواشك و عروسك ، ذوق مي كرد ...
يا دغدغه ي روزانه اش ، رنگِ لاكِ ناخن هايش بود ...
همان دختركي كه خنده هايش ؛ كودكانه و نگاهش ؛ دلنشين بود ...
دختركي كه معصوميتش را ، از راه رفتنش مي شد تماشا كرد ...
گاهي دلم از قوي بودنم مي گيرد ...
دلم ميخواهد دوباره همان دخترك ظريفي باشم كه با يك نگاه ، مي شكست ... اما نه از درون !
صداي شكستنش را بغض مي كرد ، و با اشك هايِ دانه دانه اش ، دل‌ِ دنيا را مي لرزاند ...
قوي بودن ؛
هميشه هم خوب نيست !!!

باران كه مي بارد،
شيشه ها تار مي شوند نه براي اينكه به گذشته ات فكر كني و غمگين شوي، نه براي اينكه به غم هايت فكر كني و آزرده شوي، نه براي اينكه به آزردگي هايت فكر كني و گريان شوي،
نه براي اينكه به گريه هايت فكر كني و ويران شوي..
باران مي بارد و شيشه ها را تار مي كند تا بيرون را نبيني و با درونت تنها باشي، تا صداي بيروني را نشنوي و با نجواي درونت تنها باشي، تا ديگران را نبيني و با خودت تنها باشي، تا بداني با حس خوب به آنچه در وجود خودت هست ميتواني به هرآنچه آرزو داري برسي...

چيستم؟! خاطره زخم فراموش شده
لب اگر باز كنم با تو سخن ها دارم.....

سوت و كورم
همانند خانه ايي متروكه در آن دور دست ها
كه نه كسي در خانه اش را مي كوبند
و نه كسي در آن زندگي ميكند
خانه ايي متروكه
كه در و ديوار هاي آن را تار عنكبوت بسته است
ديوار هايي ترك خورده و پوچ
خانه ايي سرد و بي روح
خاك گرفته و پوسيده
خانه ايي متروكه ، كه هر آن ممكن است آوار شود و فرو بريزد..

لابلاي اين روزهاي تكرارشدني و نشدني خستگي هاي ما مدام تكرار مي‌شود
دلزده از اين و آن دلزده از زمين و آسمان
گاهي نميداني بايد براي چه خوشحال باشي ،گاهي نميداني چرا ناراحتي
اصلا قصه ما آدمها چرا هميشه يكجايش غمگين است
اصلا چرا حالمان گاهي عميق خوب نيست
اصلا چرا هميشه جاي چيزي خاليست وسط زندگيمان ...

من هيچوقت بلد نبودم جوري رفتار كنم
كه هر روز بيشتر دوستم داشته باشي.
بلد نبودم دلتنگي ام را قايم كنم؛ پشت نقاب بي تفاوتي ...
هيچ وقت نشد بگويي دوستت دارم و من در جوابت فقط بگويم:
مرسي!
هميشه ي خدا موقع ديدنت برق خوشحالي در چشم هايم حال دلم را فرياد ميزد .
انگار دست دلم براي تو رو شده بود !
من هميشه ميترسيدم از نداشتنِ تو
ميترسيدم از اينكه يك روزي نباشي و من بدون تو زندگي كردن را ياد بگيرم؛ قبول .
من خيلي چيزها را بلد نبودم اما دوست داشتنت را كه خوب بلد بودم؛ نبودم؟